Titicacameer

Na Arequipa ben ik één dag in Puno geweest om naar het Titicacameer te gaan. Met een kleine groep ben ik per speedboat naar Taquile en naar de Uros geweest.

Het Titicacameer ligt op 3800 meter hoogte en is ontzettend groot, 8.340 km². Het is uniek om op een meer te zijn en geen land meer te zien als je vooruit kijkt. Het weer was goed, dus ik kon veel op het bovendek zitten voor het betere uitzicht. Het meer behoort deels tot Bolivia en ik kon dit land in de verte zien.

Taquile is een natuurlijk eiland waar Quechua-indianen wonen. Deze mensen stammen van de Inca's af en daar zijn ze trots op. Een feitje over de Inca's: ze bestaan eigenlijk niet als apart volk, het waren Quechua-indianen waarvan de koning Inca werd genoemd. Zij lieten ons hun gebruiken zien. Deze mensen zijn altijd bezig naar de drie Quechua idealen; niet liegen, niet stelen en niet lui zijn. De deuren staan dus open en zij hebben altijd iets te doen. Door hun gezonde levensstijl worden deze mensen gemiddeld tussen de 90 en 95 jaar. Simpel gezegd is die levensstijl: niet roken, niet drinken, geen tot weinig vlees en weinig stress (zij zijn tevreden met hun leven). Niet heel ingewikkeld dus.

De Uros-eilanden zijn drijvende eilanden van riet. Toen ik er was waren het er 88. Het aantal verandert continu; families wonen bij elkaar op een eiland, maar als er ruzie is of mensen kunnen het goed met elkaar vinden dan wordt een eiland met een zaag (!) verdeeld of worden de eilanden aan elkaar gekoppeld. Een heel bijzondere cultuur. Het leven van deze mensen is zwaar, 's nachts kan het soms wel -8 worden en de gids vertelde dat deze mensen gemiddeld 60 jaar worden. Het riet wordt werkelijk overal voor gebruikt; om op te drijven, maar ook voor de huizen en zelfs om te eten. Het is zeer goed voor de tanden, maar voor onze westerse magen is het moeilijk te verteren dus heb ik slechts een klein stukje geproefd (het smaakt naar niks, een beetje fris).

Kortom; het Titicacameer was boven verwachting mooi!