Lima

Na de Galapagos ben ik in Lima beland. Dat betekent dat ik nu tien dagen over heb in mijn schema en wat andere dingen kan doen, zoals de jungle ingaan.

In Lima ben ik samen opgetrokken met wat meiden die ik nog ken van de eerste groepsreis (Romina en Kat) en met een Amerikaan (Paul) die we hebben ontmoet tijdens de 'free walking tour'. Deze tour werd gegeven in het centrum historico waar de belangrijkste gebouwen zijn, zoals het paleis. Lima is geen stad met veel bezienswaardigheden. Wat vooral opvalt tijdens de tour is het gebrek aan structuur in het verhaal van de gids. Zo lukt het hem om in twee minuten van een geitenpoot op de vlag van Peru, naar de economische crisis in het westen en naar de gelijkenis van Peru en Australië (allebei rijk aan mineralen) te gaan. Dat is op zich een knappe prestatie, maar het luisteren was moeilijk drie uur vol te houden. Ik haakte definitief af bij het woord fotosynthese. We sloten af met een pisco-proeverij. Pisco is de nationale drank van Peru en komt hier oorspronkelijk vandaan (maar dat zeggen ze in Colombia, Ecuador en Chili ook). Het heeft 42% alcohol, het smaakt beter in de cocktail 'Pisco sour'.

's Avonds hebben we gegeten in een uitstekend restaurant, Punto Azul. Lima is de 'foodcapital' van de wereld. En terecht, het eten is hier geweldig. Een mengelmoes van traditioneel Peruaans met invloeden vanuit de hele wereld, Europa, Amerika maar vooral ook Azië. Ook de porties zijn hier groots, het is (te) moeilijk om niet te veel te eten.

Op de tweede dag in Lima heb ik samen met de meiden Peruaanse kookles gehad. Deze zijn zeer populair in Peru en vooral in Lima. We zijn eerst naar de markt geweest en hebben daar wat vruchten geproefd die we nog niet kenden. Daarna hebben we causa rellena (aardappel, krab en avocado), ceviche (witvis gegaard in citrussap) en pisco sour gemaakt. Allemaal vrij eenvoudig, dus goed gelukt en ook thuis te maken.

Het diner had ik samen met Paul in een nog exclusiever restaurant dan de dag ervoor. Het was op aanraden van de gids van de kookles, maar dit had hij niet verteld. Daar zit je dan in je korte broek en teenslippers. Maar het eten was wederom fantastisch! Wij deelden het gerecht en bij het bestellen vroeg de serveerster of wij het zeker wisten, het was namelijk vooral orgaanvlees. Nou, dat wilden wij wel proberen. Dus daar zaten we dan aan de koeienlong, koeienmaag, kippenbloed, koeienhoef en meer. Maar het smaakte allemaal ontzettend goed. Om de avond af te sluiten ben ik met Romina en Marco (een jongen van haar groepsreis) naar een salsabar geweest. Een uitstekende band en het leek wel of de mensen op de dansvloer professionals waren, zo goed als zij dansten.

Wat wel opviel in Lima was het feit dat de taxichauffeurs werkelijk nooit de weg weten. Op een gegeven moment vroeg de taxichauffeur aan mij of we ergens rechtdoor of rechtsaf moesten. Tsja, moeilijk te zeggen als je pas twee dagen in Lima bent. Gelukkig kwam ik uiteindelijk wel altijd op de juiste plek terecht.

Lima heeft me positief verrast, normaal gesproken duurt het even voordat ik gewend ben aan een stad, maar niet aan Lima. Ondanks haar grootte (10 miljoen inwoners), toch heel leefbaar. Op het einde van mijn reis zal ik hier nog een paar dagen zijn, omdat mijn vlucht naar Nederland hiervandaan vertrekt.